اقتصاد در جهان امروز به عنوان یک شاخص مهم در توسعه یافتگی تبدیل شده است و به عنوان موتور حرکت رو به جلوی جامعه به آن توجه می شود. در این میان کشور های استعماری به اهمیت این قضیه پی برده و در صدد برآمده اند که با استفاده از این اهرم فشار، اهداف خود را پیش ببرند. مخصوصا که امروز با اقتصاد نوین مواجه هستیم و کشورهای استعماری، سازو کار این اقتصاد را به خوبی می دانند و خود را مجهز به علم آن کرده اند.
اهمیت به موضوع مهم اقتصاد امسال نیز همانند سال های گذشته در راس امور کشور عزیزمان قرار گرفته است و سال 99 نیز با یک شعار اقتصادی دیگر آغاز شد. جهش تولید در ادامه رسالت رونق تولید در سال گذشته است و در شرایط اقتصادی ناشی از تحریم ها و ضعف در مدیریت صحیح اقتصادی که کشور ما در آن به سر می برد یک امر کاملا عقلانی است. اما جهش تولید مستلزم تحقق یکسری اقدامات سلبی و ایجابی است که باید در وهله اول مورد توجه قرار گیرد. آنچه در این مقال و مجال موضوع اصلی بحث ماست این است که جهش تولید مولود نتیجه و معلول «حمایت از تولید و تولید کننده ایرانی» است. ناگفته پیداست که بازار مصرف و ذائقه مردم تابع برتری و رقابت‌پذیری هر کالا نسبت به انواع مشابه خارجی آن است. برای اصلاح این عادت ناپسند باید دست به دست هم دهیم و از راه های درست وارد شویم تا تحقق کامل اهداف جهاد اقتصادی را شاهد باشیم. برای افزایش اشتغال و مبارزه با فقر و بیکاری، دولت وظیفه سنگین حمایت از تولید و ایجاد ساختارهای نظام مند آن را برعهده دارد و باید از تمامی امکاناتی که در اختیار دارد در جهت توسعه هر چه بیشتر تولید بهره گیرد و مردم با شناخت کافی از خصوصیات کالاها بهترین یاری دهندگان خواهند بود. حمایت از تولید و تولید کننده به عنوان مقدمه موضوع اصلی (جهش تولید) و توجه هر چه بیشتر به طرح ها و ایده ها وظیفه اصلی دولت و تمامی دستگاه‌های مسئول است. قوای سه‌گانه به‌ویژه قوه مجریه عهده‌دار حمایت از تولید و تولید کننده ایرانی هستند. مواردی نظیر بالابودن هزینه تولید، ورود کالا به کشور از طریق قاچاق، ورود بی‌منطق و بی‌رویه کالا به کشور، اصلاح قوانین گمرکی، اصلاح و رفع موانع خصوصی‌سازی، رهایی از وابستگی به ارز در تولید، اصلاح قوانین مالیاتی و بیمه‌ای، اصلاح نظام‌های مالی و پولی از وظایف مهم بخش های سه گانه کشور است.
بر اساس شعار سال، تولیدکنندگان و صاحبان کسب و کار در سال جاری باید غیرت‌مندانه بخشی از بار سنگین و بر زمین مانده دولت را هم به دوش کشیده و به احیای صنعت پرداخته و از این طریق مقدمات تولید بیشتر و مرغوب ترِ کالای ایرانی را فراهم آورده و زمینه را برای جهش تولید و پایین تر آمدن هزینه‌های آن و در نتیجه بالاتر رفتن کیفیت کالای ایرانی فراهم کنند.
و اما در شرایط غامض و بغرنج پیش آمده حاصل از شیوع یک پاندمی به نام ویروس کرونا و التهاب شدید در بازارهای جهانی و اقتصاد در جهان، به قول مرحوم ملک الشعرای بهار “کار ایران با خداست”. درآمد نفتی ایران که در این روزها به پایین ترین سطح خود رسیده و صادرات غیرنفتی که اغلب محصولات پتروشیمی و مشتقات آن را تشکیل می دهد با مشکلات بسیاری در دوران شیوع کرونا دست و پنجه نرم می کند. سایر درآمدهای دولت که از محل مالیات های مستقیم و غیرمستقیم تأمین می شد هم اکنون در وضعیت ضعیف تری است و هزینه های پنهان بیماری کووید-19 حالا به عنوان یک سر بار به مشکلات بسیار زیاد دولت افزوده شده است. اما حالا دولت برای برون رفت از مشکلات قبل از راه چاره برای تأمین مالی، نیازمند مشاوره مدیریت صحیح اوضاع است. در این شرایط که دولت حتی تمرکز مدیریتی خود را از دست داده توسعه صنعتی به معجزه می ماند و برای برخی از آنان که به اقتصاد دلالی خو گرفته اند، طرحی از نقش سراب است.
بدیهی است استفاده از ظرفیت و نبوغ نسل جوان و عزم و اراده آنان در کنار فرهیختگان و پیشکسوتان ارزشمندی که حالا باید بیش از پیش قدر حضور آنان را دانست، یک نوید درخشان برای دوست داران ایران زمین است و یک پیام راستین و آشکار دارد و آن بازنمایی ساختار تولید و ایجاد بستر برای صنایع تبدیلی و تکمیلی برای یک جهش به معنای واقعی در توسعه زنجیره ارزش در کشور است.
